De Boeing Stearman is vernoemd naar Lloyd Stearman, een Amerikaanse vliegtuig ingenieur. Klik op de knop hierboven voor het verhaal van zijn opmerkelijke loopbaan.

 

Stearman Aviation
De Stearman Aircraft Company werd opgericht in 1926 door Lloyd Stearman. Lloyd was een jonge ingenieur en had in de eerste wereldoorlog leren vliegen. 

Het bedrijf bouwde vooral dubbeldekkers voor de commerciële luchtvaart. De luchtpost was in die jaren een snelgroeiende bedrijfstak in de Verenigde Staten. De door Lloyd Stearman ontworpen vliegtuigen bleken uitermate geschikt voor het gebruik als postvliegtuig. Stearman Aviation leverde onder andere een aantal vliegtuigen aan Varney Airlines en aan US Mail.
   
   

US Air Mail, 1926
   

Een van de eerste Stearman vliegtuigen, geleverd aan Varney lines in 1926
   
Verkoop
In 1929 verkocht Lloyd Stearman zijn bedrijf aan
de 'United Aircraft and Transport Corporation'.
United Airlines, Pratt & Whitney, Hamilton-Standard Propellers, Boeing, Sikorsky en Vought Aircraft waren al onderdelen van dat bedrijf. 
Lloyd Stearman bleef nog enkele jaren aan als directeur en ontwerper. De anti-trust wetgeving van 1934 zorgde voor het uiteenvallen van de holding. Boeing ging zelfstandig verder en nam gelijk ook de Stearman fabriek over. Zo werden de oorspronkelijke Stearman tweedekkers vanaf die tijd officieel Boeings.
Trainingstoestel
Begin jaren 30 van de vorige eeuw zat het Amerikaanse leger te springen om piloten en opleidingsvliegtuigen. 
De Cloudboy, een eerder ontwerp van Lloyd Stearman voldeed bijna aan de specificaties die door de Amerikaanse regering werden gesteld aan het nieuwe trainingstoestel. 
Stearman Aviation zette twee ontwerpers, Harold Zipp en Jack Clark aan het werk om de Cloudboy aan te passen aan de eisen van de regering.
De basis en afmetingen van het toestel bleven ongewijzigd maar het uiterlijk veranderde doordat de vleugeltips en staart werden afgerond. Ook de romp kreeg een rondere vorm. Een opvallende vernieuwing was het modernere landingsgestel.
   
   

Stearman Cloudboy
   

Een Amerikaanse cadet en instructeur bij een Boeing Stearman.
De Boeing Stearman
Het prototype werd door Stearman Aviation het Model 70 genoemd, het uiteindelijke productiemodel werd na enkele kleine aanpassingen het Model 75. De Amerikaanse regering wilde echter af van de moeilijk voor het publiek te begrijpen typeaanduidingen en noemde hun nieuwe militaire trainer de Kaydet.
Maar aangezien het toestel was ontworpen en geproduceerd in de Stearman divisie van Boeing kreeg het in de volksmond al snel de naam Boeing-Stearman. 
Duizenden piloten in opleiding kregen in de periode 1939 - 1945 op de Stearman hun basistraining. Daarna kregen ze een vervolgopleiding voor het vliegen van bommenwerpers zoals de B25 'Mitchell', de B17 'Flying Fortress' of de B24 'Liberator'. Een ander deel van de leerling-vliegers ging naar de jachtvliegtuigen zoals de P51 'Mustang', de P47 'Thunderbolt' of de P38 'Lightning'.
    
Verschillende types
Er werden verschillende Boeing Stearman types geproduceerd voor het Amerikaanse leger, in eerste instantie de PT-13 met een 220pk Lycoming R-680 motor. Om een tekort aan Lycoming motoren te voorkomen werd in 1940 de 220pk Continental W-670 motor gebruikt, deze types werden aangeduid met PT-17. Andere 'Kaydets' werden voorzien van de 225pk sterke Jacobs R-755 motor en aangeduid met PT-18.
Ook de US Navy bestelde de Kaydets en noemde de PT-13 de N2S-2 en N2S-5. De Navy uitvoering van de PT-17 ging  N2S-1, N2S-3 en N2S-4 heten. De Boeing Stearman E-75 werd in het leger de PT-13D genoemd en bij de Navy de N2S-5.
   
   

Amerikaanse cadetten en 
een Boeing Stearman.
   

Lloyd Stearman bij de laatst
gebouwde Kaydet.
De laatste Stearman
In totaal werden er 10.346 Boeing Stearmans gebouwd. Het laatst gebouwde exemplaar is nu te bewonderen in het Air Force Museum in Dayton, Ohio.

De Boeing Stearman is de meest gebouwde dubbeldekker van de V.S. Wereldwijd werden er alleen van de Russische dubbeldekkers Polikarpov PO2 (1930-1941) en Antonov AN-2 meer toestellen geproduceerd.
   
   
   
   

Surplus
Na de oorlog werden de Stearmans vervangen door modernere trainingstoestellen.  De overbodige Stearmans werden als schroot verkocht. Een aantal surplus vliegtuigen werd verkocht aan particulieren en aan bedrijven die een nieuwe bestemming voor het opleidingstoestel hadden gevonden. 

De lage aanschafprijs (sommige werden verkocht voor slechts 250 dollar!), de robuuste uitvoering en de eenvoud waarmee het toestel te vliegen was maakte het toestel uitermate geschikt als sproeivliegtuig. Er werd een krachtigere motor gemonteerd, er kwamen sproeileidingen onder de vleugels en er kwam een tank voor chemicaliën in de voorste cockpit.
   
   

Surplus Stearmans
Hill Airforce Base, Utah
   

Boeing-Stearman
cropduster
Tweede carrière
En zo begon de Stearman aan een tweede carrière. Gewassen besproeien vanuit de lucht was een ideale oplossing om de enorme akkers in de Verenigde Staten onkruid en ongedierte vrij te maken. De Boeing Stearmans waren de eerste vliegtuigen die op grote schaal werden omgebouwd tot sproeivliegtuig. Al snel waren ze de ruggengraat van de agrarische luchtvloot. 

Een handvol Stearmans vond nieuw werk als stuntvliegtuig.
   
   

Een nieuwe hobby
In de jaren 50 van de vorige eeuw ontstond er een nieuwe hobby; het restaureren van antieke vliegtuigen. 

De 'Kaydet' werd een derde carrière gegund. Het bezit van oude vliegtuigen had opeens status. De ex-sproeivliegtuigen waren te koop in de meest wilde kleuren, maar veel van de nieuwe eigenaren brachten het uiterlijk van de kist terug tot het originele kleurenschema dat in gebruik was van 1936 tot 1945 bij het Amerikaanse leger.


Stearman in Navy kleuren